- qarışdırma
- «Qarışdırmaq»dan f. is.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
məzc — ə. qarışdırma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təxlit — ə. qarışdırma, qarışdırılma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müşağibə — ə. aranı qarışdırma; iğtişaş törətmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məfsədə(t) — ə. 1) pozğunluq, pislik; 2) ara qarışdırma, fitnə fəsad törətmə; 3) yoldan çıxarma; azdırma; 4) pis, alçaq hərəkət; 5) canilik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təftin — ə. fitnə salma, ara qarışdırma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təlvis — ə. 1) murdarlama, bulaşdırma, çirkləndirmə; 2) m. qarışdırma, düzəlməsi çətin olan hala gətirmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təxlif — ə. 1) xalisliyini pozma; qarışdırma; 2) təşviş, narahatlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəlt — ə. 1) qarışdırma, qatışdırma; 2) m. rabitəsiz danışma, münasibətsiz söz söyləmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fitnə — is. <ər.> 1. Qarışıqlıq, ara pozma, ara qarışdırma; adamları, camaatı və s. birbirilə vuruşdurmaq, aralarını pozmaq üçün gizlicə hazırlanan qəsd, xəyanət, fitnəfəsad; provokasiya. Sən ömründə fitnə toru qurmamısan; Min insanla bölüşmüsən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iblislik — is. Ara qarışdırma, araya fitnə salma, fəsadçılıq, fitnəkarlıq, hiyləgərlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti